Jounc-pelu(-de-Forster)
Luzula forsteri
Juncaceae
Nom en français : Luzule de Forster.
Descripcioun :Aquéu jounc-pelu trachis dins li blachiero e li bos fre. Es uno planto primo, en pichoto mato. Si fueio, peludo e estrecho, fan de 2 à 4 mm e si flour e fru penjon tóuti dóu meme coustat.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Luzula
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : 6
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 7 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mars à mai
Liò : Blachiero
- Champino
- Bos fres
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Luzula forsteri (Sm.) DC., 1806
Canebe-d'aigo(-clina)
Bidens cernua
Asteraceae Compositae
Noms en français : Bident penché, Chanvre d'eau penché.
Descripcioun :Aquest canebe-d'aigo, proun rare au nostre, trachis sus lou limas de ribiero. Se pau vèire, au nostre, soulamen proche La Palud, majamen en ribo de Rose. Fai de flour coumpausado que soun clinado avans la frucho e d'ounte raiounon de bratèio pulèu virado devers la cambo. Se recounèis peréu à si fueio d'en aut óupousado e qu'embrasson la tijo (fotò).
Usanço :La planto, acro, èi richo en vitamino C, adounc vertuouso contro lou mau-de-terro. Se dis tambèn que li "flour" macerado dins l'aigarden, apasimon lou mau de dènt (antalgico).
Port : Grande erbo
Taio : 10 à 100 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Bidens
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Heliantheae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 à 2 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Avoust à óutobre
Liò : Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Bidens cernua L., 1753